Минуттардың қадірі артып, өзінен бұрын оятатын әр таңы бар Рамазанның жетінші күні. Әлеке! -деді: - Әллө! - деп, басталған мендік үннен соң: - Әбед ішкен алты күнім артта қалды. Енді,ертеңнен бастап ауыз бекітсем, қалай болмақ? - Жоқ, бітті сен енді құрдымдасың, алты күнің алпыс болды! -деп айтуға кімнің қақысы бар еді. - Бисмиллә, бауырым, ендеше! Сырттан тон пішу оңай ғой. - Алты күннің астарына артылған айып не?    - Телефонның үн шығарғышы үнменен бірге күрсінген бір леп әкелді. Лептің ішінде тақырыптың бар мазмұны жатқан болатын. - Жұмысым мүмкіндік бермейді. Дәлірек айтсақ бастығым...

Көкек айы. Сағат түскі бір жарымнан 45 минут өткен кез. Қала ішіндегі ауылдың филиалына ұқсас, шатыры жерге жақын үйдің жанынан өтіп барам. Ойымда алда-жалда біреу келіп мазамды алады-ау дегенде жоқ. Кенет бір ит үріп, үш күн азықтанбағандай  ұшқыр тістері мен үш күн су ішпегендей сілекей толы ұртын көрсетіп, жанымда қасқайып қауып тұр. Қауіпті қалыптан қорыққан келбетім оң жағыма көз қарашығын ғана итеріп қарады, жүрегім аузыма тығылмақ түгілі, мұрныма келгендей қорқыныш үстіндемін. Ішімнен:  "мен саған не істедім?, өзіммен өзім,  сенің қожайыныңа тиіссіз жермен өтіп бара жатыр едім ғой,...

Өмірдің әрбір күнінде сабақ болатындай бір дүние табылып жататыны қызық. Бірақ, оны есті байқар, ессіз елемес. Әрине, данышпандық танытқаным емес, Мен үшін ересек дүниенің баспалдағы әлдеқашан басталғанды. Бойыма туа біткен қасиеттен бе, қоғамыма қараймында көп түңілемін. Ия, анасының жатырынан әжетханаға аттанған сәбиді жырлап мазаңызды алмай-ақ қояйын. Оны жырлаушы бөтен сатылы адамдар болар. Менің айтайын дегенім әдептілік пен көркем мінез, заманауи тілмен айтқанда этика мен эстетика. Бәз біреулер оны бізде «вагондап» бар дер. Әрине құдықтың шеңберімен салыстырсаң солай болып тұрады....

Өзім онсызда сәл нәрсеге ренжіп қалатын қасиеттің иесімін. Одан тұрмақ сіздің сақалды, сүннет киімді, сатушы ағай дөрекі сөзіңіздің көңілімді қапалы қылғанын-ай! Міне, бәрі жұмаға дейінгі осы бір жайттан басталды. Алда айтылатын әңгімем мен теңеулерімнің де түрткісі сол кісі. Сол кісі дегенім бір сұрақ қойғанда дөрекі жауап қатқан мешіт алдында діни дүниелер сататын ағайды айтамын. Ойпырмай! амалым бар, мешітті түсінеді деген мына менің өзім өсүйтіп қапа болып жатсам, жұмаға алғаш келген жандарды бұл "әр кет те, келме ендігәрі"-ге салып жібермесіне кім кепіл?  -Бір кісі пайғамбарымыздан...

 Таң. Таң дейтіндей де таң емес, Күн көзі көріне бастаған кез. Асан сағатын қараса, Алланың бүгінгі таңғы құлшылыққа берілген уақыты келмеске кетіп қалыпты. Алдында анасы жайған жайнаған дастархан болса дағы, гүлденген киімі "гүл-гүл" болып тұрса-дағы мазасыз күйі сол қалпы жанын сыздатып барады. Жиырма минуттық даярлығынан соң, ұясынан жем іздеп шыққан құстардай жапырылысқан жұртпен бірге жұмысына беттеп келеді. Аялдама. Қызықтың көкесі де осында. Жас талғамай құшағына кіргізетін коропкадай пішіні бар қоғамдық көлік бір жағынан, көңілі кеңдігінен ба, адам санын да талғамай бірінен соң...

Бүгінгі күнімнен: Автобус іші. Жолаушылар. Бірі жылжыған көлік терезесінен артқа қалып бара жатқан тіршілікке көз салып қиялдап отыр. Енді бірі интернетке байланған ұялы телефонын сипаумен әлек. Екі кемпір басы қосылып жастарды өзінше соттап үкімдерін жариялауда. Енді бір студент жылжыған дүниенің табиғи дауысын тәрк етіп құлаққабын құлағына қабыстырып бойын әуенге билетіп келеді. Кондуктор тиын-тебенін сылдырлатып, қалтасын реттеуде. Бірақ, бәрінен қатты шығып жатқан бір дауыс бар. Ол осыдан бірер сәт бұрын колледж аялдамасынан мінген студент бала дауысы болатын. Құлағына телефонын...

II-бөлім. Ей, Ұрлықшы мырза!  Бір күні хазреті Бәһлүл Дананың үйіне ұры түсіп, үйден тапқан нәрсесінің барлығын алып кетеді. Таң атқанда хазреті Бәһлүл Дана тұрып мазаратқа барып, мазаратқа кіретін есіктің алдына отырып алады. Бұл жағдайды естігендер: - Не үшін ұрының ізіне түспедің, неге бұл жерге келіп отырсың? – деп сұрайды. Хазреті Бәһлүл Дана: - Жолынан адасқан ол адамды осы жерде күтіп отырмын,- деп жауап береді. Бұл сөзге сол маңдағылар күледі. - Аллаһ оңынан қайырсын, ол адам бұл жерге келіп қайтеді? – дейді әлгі адамдар. Оларға хазреті Бәһлүл Дана: -...

I -бөлім. Мен бұған дайын емес едім! (өмірімнен алынды)«Ей иман еткендер, бір-бірлеріңнің меншіктеріңді араларыңда бұрыс жолмен жемеңдер. Яғни Исламның харам еткен пайыз, құмар, ұрлық және күштеп тартып алу секілді бұрыс жолдарымен жемеңдер. Тек қана бір-бірлеріңнен разы болатын түрде, сауда жолымен болсын»Ниса, 29-аятБұл қасиетті Құрандағы әлемнің Раббысы болған Алланың сөзі. Демек , көк пен жерді жаратып, бүкіл жаратылысты жоқтан бар еткен Алла Тағала бізге біреудің жеке меншігіне қол сұғуды яғни, ұрлық жасауды түбегейлі ХАРАМ етіп отыр. "Ұрлық түбі - қорлық" деп қазағымыз бекер...

Кілт күттірткен уақыт! Таң қылаң беріп, ұялған қыздың кейпіндей Күн шығып келеді. Шыққан Күнмен жарысып тіршілік те тыным таппауда. Күндегі сол үйреншікті құбылыс: бірі жұмысқа, бірі оқуға асығып, аптығып бара жатыр. Күндегі асығыс, күндегі бітпейтін тіршілік, "қалай нан тапсам?" -деп жүрген жыбыр-жыбыр адамдар. Соның бірі болып мен де жұмысқа беттедім... ...Офис есігі кілттеулі екен, кілт ұстағыш апамыз ұйқымен арпалысып жатқан болар. Күтуге тура келді. Сол мезет жұмыстас инженер ағамыз да келіп уақытты қысқартқан іспетті әңгіме өрбітті. Түйсікте жаттаусыз-ақ қалдырар бір...

Мына хисса қаншалықты қисынға келеді екен? Білетіндер болса айта кетсе? Жүзімнің пайда болуы Ібіліс кемеге мінген соң, әркімді азғырып, бүлік шығарып жүреді. Бірде ол қорапта жатқан жүзім ұрығын ұрлап алады.Нұх іздесе, жүзімнің дәні орнында жоқ. Хайуандардан сұраса, ешқайсысы көрмеген. Ол:– Ібіліс, жүзімнің дәнегін алған сен бе? – деп сұрайды.– Жоқ. Оны қайтем? Жүзімді торғай жеп отырған, – деп өтірікті соғып жібереді. Барлық хайуан торғайға жабылады. Бейшара торғай «шыр-шыр» етіп, жаны қалмай ақталады. Оны ешкім тыңдамайды. «Торғайдай жаны қалмай...